Ανασκόπηση της καραντίνας

Τα μέτρα έχουν αρχίσει να χαλαρώνουν αρκετά. Κόσμος στις πλατείες και στις παραλίες. Προχθές, άνοιξαν τα σχολεία για τα παιδιά του γυμνασίου και τις υπόλοιπες τάξεις του λυκείου. Τα σημάδια της επέλασης του κορονοϊού σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, θα φανούν και θα γίνουν πιο έντονα με το πέρασμα των ημερών. Πάμε να κάνουμε μια ανασκόπηση της καραντίνας, κυρίως σε ότι αφορά την οικογενειακή ζωή.

Γενικά είμαι άνθρωπος που προσεγγίζω το κάθε θέμα από πολλαπλές οπτικές γωνίες. Πείτε με πνεύμα αντιλογίας, δικηγόρο του διαβόλου ή όπως αλλιώς σας αρέσει. Μέχρι τώρα στην ζωή μου έχω καταλάβει ότι ποτέ δεν έχει μόνο η μια πλευρά δίκιο, ποτέ δεν φταίει μόνο ένας, και δεν κερδίζουμε τίποτα με το να κατηγορούμε τον άλλον, εάν πρώτα δεν κάνουμε την αυτοκριτική μας.

Δεν θα αναφερθώ στα αρνητικά. Η απώλεια, ο φόβος καθώς και το πλήγμα στην οικονομική ζωή tου τόπου, είναι κάτι που δεν θα σχολιάσω καθώς είναι θέματα χιλιοειπομένα. Αντιθέτως, θα τολμήσω να σας αναδείξω τα θετικά που έφερε ο κορονοϊός στην ζωή μας. Ή τουλάχιστον, θα σας παρουσιάσω τις θετικές αλλαγές που εντόπισα στο περιβάλλον μου.

Θεωρώ ότι κατά την διάρκεια του εγκλεισμού και της καραντίνας, όλοι μας αναθεωρήσαμε για το τι πραγματικά είναι σημαντικό και έχει αξία στη ζωή μας. Καλές οι βόλτες και η διασκέδαση αλλά μήπως είναι πιο σημαντικό το να είσαι κοντά στα αγαπημένα σου πρόσωπα και να δημιουργείς δυνατές στιγμές και αναμνήσεις μαζί τους;

Κάθομαι και αναλογίζομαι πόσα πράγματα έκανα σαν Γιώργος, πόσα πράγματα κάναμε σαν οικογένεια.

Διαβάσαμε βιβλία και παίξαμε επιτραπέζια.

Είδαμε ταινίες και σειρές, για μικρούς και για μεγάλους. Πάντα βέβαια με μέτρο! Και για όσους δεν το ξέρουν, από την μετακόμιση και μετά, δεν έχουμε εγκαταστήσει ακόμα την τηλεόραση και ενδεχομένως να μην την βάλουμε ποτέ. Για ότι χρειαζόμαστε, έχουμε τον υπολογιστή!

Πήραμε τηλέφωνο και επικοινωνήσαμε με τα άτομα που πραγματικά μας έλειψαν και τα νιώθουμε σαν δικούς μας ανθρώπους. Γιατί με αυτούς έχουμε κάτι ουσιαστικό να πούμε!

Μαγειρέψαμε διάφορα φαγητά, φτιάξαμε ψωμί, τσουρέκια και γλυκά!

Κάναμε πολλές δουλειές στην αυλή και στο σπίτι. Διαμορφώσαμε τον κήπο και φυτέψαμε λουλούδια και φυτά.

Μα το πιο σημαντικό δεν είναι τα πράγματα που κάναμε αλλά το ότι τα κάναμε όλοι μαζί. Αυτή η αλληλεπίδραση και η ενίσχυση των δεσμών μας, με την οικογένεια και τα κοντινά μας πρόσωπα, στην ανασκόπηση της καραντίνας, φαντάζει σαν το μεγαλύτερο όφελος.

Θεωρώ ακόμα ότι όλο αυτό το διάστημα λανθασμένα συγκρίθηκε με τις καλοκαιρινές διακοπές. Γιατί ακόμα και το καλοκαίρι, η εργασία μας και η καθημερινότητα, μας στερούν τις ποιοτικές στιγμές με τα παιδιά και τα υπόλοιπα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Μας ωφέλησε η καραντίνα. Μας θύμησε την ανθρώπινη φύση μας και την ανάγκη μας για κοινωνικοποίηση. Κάτι που το είχαμε ξεχάσει στην καθημερινή “βιαστική” ζωή μας. Γιατί, αν και συναναστρεφόμασταν καθημερινά με δεκάδες άτομα, στην ουσία είμασταν μόνοι.

Η ψευδαίσθηση και η πρόσκαιρη ευχαρίστηση της εικονικής ζωής μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατάρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Και αυτό έγινε αντιληπτό μόλις στερηθήκαμε την πραγματική επαφή και αλληλεπίδραση με τους συνανθρώπους μας.

Όλα τα ανωτέρω αποτελούν προσωπικές απόψεις και αντιλήψεις. Θα ήθελα όμως, σε περίπτωση που διαφωνείτε, να μου εκθέσετε την προσέγγισή σας. Και στην περίπτωση που συμφωνείτε, δώστε μου μερικά θετικά παραδείγματα από την καθημερινότητά σας.

Κάντε και εσείς μια ανασκόπηση της καραντίνας. Ζυγίστε τα θετικά και τα αρνητικά. Φτιάξτε δύο λίστες και κάντε μια σύγκριση. Είμαι σίγουρος ότι κάποια ευρήματά σας θα σας καταπλήξουν.

Βρείτε και άλλα άρθρα με σκέψεις και προβληματισμούς μας εδώ

Αν σας άρεσε το άρθρο μας, ακολουθήστε μας στο Facebook και στο Instagram